متغیرها محفظه هایی هستند که برای نگه داری اطلاعات بکار می روند. متغیرهای PHP از نظر مفهوم مانند متغیرهای برای مثال جاوا اسکریپت و باقی زبان های مشابه هستند ولی تفاوت اندکی نیز دارند. یک متغیر، نام و اطلاعات را در خود ذخیره می کند. ممکن است یک متغیر را $age نام گذاری کنید و عدد 30 را در آن ذخیره کنید. اطلاعات ذخیره شده در یک متغیر می تواند بعدا در اسکریپت استفاده شود. یکی از معمول ترین استفاده ها برای متغیرها نگه داشتن اطلاعاتی است که کاربر در یک فرم تایپ می کند.
در این درس های پیش رو، اطلاعاتی در مورد ساخت نام مناسب و ساخت متغیرهای PHP و اختصاص دهی مقدار به آنها برای شما ارائه می کنیم. همچنین به شما می گوییم چگونه از متغیرهای پویا و داینامیک استفاده کنید و مقادیر را در انواع مختلف دستورات PHP نشان دهید.
نام گذاری یک متغیر
وقتی که برای یک متغیر اسم گذاری می کنید، قوائد زیر را بخاطر بسپارید :
- شناسه : تمامی متغیرها یک نشانه $ در جلوی خود دارند. این نشان دلار به PHP می گوید که این یک متغیر است.
- شروع اسم : نام متغیرها می بایستی با یک حرف یا یک خط زیر شروع شود. نام نمی تواند با یک عدد شروع شود.
- طول قابل قبول : نام های متغیرها می توانند هر اندازه که شما می خواهید، باشند.
- کاراکترهای مجاز : نام های متغیرها می توانند شامل اعداد، حروف و خط زیر _ باشند.
- حساسیت بر روی حروف بزرگ یا کوچک : حروف بزرگ یا کوچک اغلب در زبان های برنامه نویسی یکسان نیستند. برای مثال $myname و $Myname متغیرهای یکسان نیستند. اگر برای مثال شما اطلاعاتی را در $myname ذخیره کنید نمی توانید به آن اطلاعات توسط استفاده از نام $Myname دسترسی پیدا کنید.
وقتی متغیرها را نام گذاری می کنید، از اسامی استفاه کنید که به طور واضح مشخص کند اطلاعات درون متغیر چه است. استفاده از نام هایی مانند $a و $b و $c شاید در ریاضی معمول باشند ولی به واضح بودن اسکریپت کمکی نمی کنند. البته پی اچ پی اهمیتی نمی دهد که چه نامی برای متغیر انتخاب می کنید ولی افرادی که می خواهند اسکریپت را بخوانند قطعا سختی هایی برای فهم اینکه چه اطلاعاتی را چه متغیری نگه می دارد خواهند داشت. نام هایی مانند $age و $lastname و $country بسیار کمک کننده تر و تشریحی تر هستند.
منبع : نام گذاری متغیرها در PHP