بهتر است پاشنه كفش خانمها 2 تا 3 سانتيمتر باشد يعني اختلاف ارتفاع بين جلو و عقب از پاشنه تا ابتداي انگشتان پا رعايت شود. كفشهاي لژدار كه در قسمت جلويي نيز داراي ارتفاع هستند بهتر از كفشهاي پاشنه بلند معمولي هستند. پاشنههاي بلند موجب دردناك شدن استخوانهاي كف پا، انگشتان و گاها التهاب كف پا ميشوند.
استفاده طولاني مدت از كفشهاي پاشنه بلند گرفتگي و جمع شدن عضلات پشت ساق پا را به همراه خواهد داشت. احساس درد و ناراحتي، آسيب و پيچخوردگي مكرر مچ پا و همچنين آرتروز همگي از پيامدهاي پوشيدن كفشهاي پاشنهدار هستند. اين كفش در درازمدت به مفاصل پا آسيب ميرساند و درنتيجه ابتلا به آرتروز از عوارض اصلي آن است. توصيه ميكنيم تا از كفشهاي پاشنه بلند براي كوتاه مدت استفاده كنيد و از پوشيدن آن در محل كار، خريد يا پيادهروي پرهيز كنيد. بهجاي آن ميتوانيد كفشهاي اسپرت و راحت را به پا كنيد كه از آسيب به كمر، افزايش قوس كمر، برهم خوردن تعادل و ابتلا به ديسك كمر جلوگيري كنيد.
زانوهاي پرانتزي به تنهايي مشكل ايجاد نميكنند بلكه عوارض ناشي از آن اختلالاتي در افراد به وجود ميآورد، اسكلت بدن از حالت طبيعي خارج ميشود و فرد وقتي ميايستد يا راه ميرود وزن او به طور طبيعي روي سطوح زانو قرار نميگيرد بنابراين قسمتهايي از مفاصل زودتر آسيب ميبيند و باعث بروز درد و ناراحتي و ابتلا به آرتروز ميشود. معمولا كفيهاي مخصوصي براي ايجاد سطح شيبدار كفشها تعبيه ميشود كه در اين حالت توزيع نيرو به صورت متعادل انجام ميشود و درطول انجام فعاليتهاي روزانه آسيب كمتري به مفصل وارد ميشود.
علاوه براين با انجام ورزشهاي مكرر و مخصوصي كه براي افرادي كه پاهاي پرانتزي دارند توصيه ميشود، عضلات اطراف مفصل زانو تقويت شده و اين عضلات بهطور هماهنگ قوي ميشوند.
درست است كه كفشهاي لژدار را بهجاي كفشهاي پاشنه بلند توصيه كرديم اما يادتان باشد كه لژ كفش نيز نبايد آنقدر ارتفاع داشته باشد كه به كف پا آسيب وارد كند. ارتفاع 2 تا 3 سانتيمتري با كفش لژدار كمي بلندتر ميشود. در وسط كفش حتما بايد حالت انحنايي تعبيه شده باشد تا نوك پنجه كمي درحالت شيبدار قرار گيرد و راه رفتن آسانتر شود در اين صورت فشار كمتري به پا وارد ميشود و غير از اين حالت كفش راحت نخواهد بود و آسيب جدي به كف و نوك انگشت وارد ميكند. كفش مخصوص يعني كفش استاندارد و طبيعي كه اغلب پاشنه پهن دارد.
بهتر است پاشنه و سينه كفش شيار داشته باشد كه معمولا كفشهاي استاندارد مردانه اين ويژگي را دارند. كفشهايي كه سينه آنها نازك است مناسب نيستند چون نميتوانند از فشارهايي مثل ناصافي زمين و سنگريزه جلوگيري كنند. كفشهايي كه از جنس پيويا اسفنج فشرده هستند به دليل سبكي، مقاومت نسبي و انعطافپذيري، انتخاب مناسبي هستند.
بهتر است پنجه كفش پهن باشد طوري كه فرد بتواند بهراحتي انگشتانش را در آن باز و بسته يا خم و راست كند. كفش بنددار بهتر از كفش بدون بند است و پيشنهاد ميكنم براي پيادهروي از كفشهاي بنددار استفاده كنيد. كفشهاي حرفهاي ورزشي مشخصههايي دارند براي مثال در كف كفشهاي رانينگ حالت فنري تعبيه شده كه مخصوص دويدن است. براي انجام فعاليتهاي روزانه كفشهاي والينگ يا پيادهروي بهترين گزينه هستند.
منبع : پایگاه افزایش قد