انگاره های عادتی منفی را در بدن خود تجربه می کنید

وقتی کودک بودم و طوری آموزش دیده بودم که از پدرم بترسم، در زمین بازی از زورگویی سایر بچه ها می ترسیدم. وقتی به کار فروش پرداختم، می ترسیدم به کسی زنگ بزنم مبادا جواب سرد و منفی بشنوم. وقتی به کار مدیریت مشغول شدم، می ترسیدم از خودم قاطعیت نشان بدهم و ابراز وجود کنم. وقتی کمی پول در می آوردم، از سرمایه گذاری می ترسیدم. و وقتی فرصت مناسبی پیدا می کردم، می ترسیدم برای خودم کار کنم، می ترسیدم شکست بخورم و سرمایه ام از دست برود.
والدین من هراسان بودند و مرا هم هراسان تریبت کردند. مدتها طول کشید تا فهمیدم نباید از چیزی بترسم. اینجا بود که زندگی حقیقی من شروع شد.
شما تمام انگاره های عادتی منفی را در بدن خود تجربه می کنید. وقتی گرفتار یک انگاره عادتی منفی شده اید، طوری واکنش می دهید که انگار با یک خطر جسمانی مواجه شده اید.
برای مثال، اگر از صحبت در برابر جمع بترسید و بعد به شما بگویند قرار است در برابر حضار پرشناری حرف بزنید، اولین واکنش شما این است که احساس ضعف می کنید، با مشکل احساسی رو به رو می گردید، هرچه به این حادثه بیشتر فکر می کنید، ترس بیشتری بر وجود شما فرافکن می شود. قلبتان سریع تر می زند، به سرعت بیشتری تنفس می کنید و عمق نفسهایتان کمتر می شود.
ممکن است گلویتان خشک شود، احساس می کنید که سرتان کوبشهایی را تحمل می کند، انگار که میگرن به سر وقت شما آمده است. مثانه شما هم پر می شود و احساس می کنید که می خواهید هر چه سریع تر به دستشویی بروید. همه اینها ناشی از انگاره عادتی منفی از نوع بازدارنده است که معمولا قبل از شش سالگی در ذهن نیمه هشیار شما ثبت می شود.
انگاره های عادتی منفی در شما تولید اضطراب و عصبیت می کند، بیشتر عرق می کنید، ضربان قلبتان تند می شود، تحریک پذیر می گردید و خشمگین می شوید.