بچه ها با دو کیفیت عالی متولد می شوند
وقتی بدانید خودانگاره شما چگونه شکل می گیرد، می توانید در آن تغییراتی ایجاد کنید. می توانید تبدیل به کسی شوید که او را دوست دارید و تحسینش می کنید.
بچه ها بدون خودانگاره پای به این جهان می گذارند. بچه ها چگونه بودن را یاد می گیرند، می آموزند که چقدر مهم و ارزشمند هستند (و یا نیستند) همه چیز بستگی به این دارد که با آنها از دوران کودکی چگونه برخورد می کنید. اطفال نیاز فراوانی به مهر و محبت و توجه دارند. در این سالهای شکل گیری هر قدر به آنها محبت کنید، زیاد نیست. به همان اندازه که گلهای رز به باران احتیاج دارند، بچه ها به مهر و عشق نیازمندند. مهر و عشق برای بچه ها به همان اندازه ای که به غذا و نوشیدنی احتیاج دارند ضروری هستند.
در فاصله سه تا پنج سالگی کودک پایه های شخصیتی او شکل می گیرد. سلامتی کودک بستگی به این دارد که تا چه اندازه به او مهر و عشق داده اید.
کودکی که با مهمر و عشق فراوان بزرگ می شود، از شخصیت مثبت و با دوامی در زندگی خود برخوردار می گردد. کودکی که با انتقاد و مجازات بزرگ می شود، با احساسی از هراس، سوء ظن و بی اعتمادی رشد می کند. بالغهایی که از عزت نفس کم و منفی برخوردارند، بدون چون و چرا کسانی بوده اند که در کودکی از مهر و محبت محروم شده اند.
کیفیت بچه ها
بچه ها با دو کیفیت عالی متولد می شوند: اول اینکه بچه ها تا حدود زیاد از چیزی نمی ترسند. آنها با دو هراس عمده فیزیکی متولد می شوند، یکی ترس از صدای بلند و دیگری ترس از افتادن. سایر ترسها را باید به کودک آموزش داد.
هرکسی که تاکنون سعی کرده کودک کمسالی را بزرگ کند و او را به پنج یا شش سالگی برساند، می داند که این بچه ها از چیزی نمی ترسند. از نرده بام بالا می روند، به وسط خیابان می دوند، به اشیا تیز و برنده دست می زنند و معولا اقدام به کارهایی می کنند که در نظر بزرگسالان اقدامی بسیار خطرناک است. بچه ها تا از پدر و مادر خود ترس را نیاموزند، ترس را احساس نمی کنند.
دومین کیفیت مهم و مطرح کودکان این است که با مانع و مشکل روانی رو به رو نیستند. می خندند، گریه می کنند، شلوارشان را خیس می کنند. هرچه را که احساس می کنند، می گویند، توجهی به نقطه نظرهای دیگران ندارند. بچه ها حالت خود به خودی دارند و خود را به راحتی ابراز می کنند.
این حالت طبیعی شماست، شما بدون ترس و بدون موانع روانی پای به جهان می گذارید. می توانید خودتان را به راحتی ابراز کنید. احساسی از آرامش دارید. می توانید خودتان باشید. این بخشی از بهترین سالهای زندگی شماست، این زمانی است که به واقع خوشبخت هستید. اینها شرایط طبیعی و نرمال شما هستند.