بچه ها چگونه یاد می گیرند
بچه ها به دو روش اصلی یاد می گیرند. اول، با تقلید کردن از یکی از والدین یا هر دوی آنها مطالب را یاد می گیرند. بسیاری از انگاره های عادت شده در دوران بلوغ شما از جمله ارزشها، نگرشها، باورها و رفتارهای شما با تماشا کردن و گوش دادن به پدر و مادرتان در شما ایجاد شده اند. اینکه می گویند مانند پدر و پسر یا مادر و دختر هستند، به راستی واقعیت دارد. اغلب اوقات کودک با یکی از والدین خود جور می شود و رفتارهای او را به نمایش می گذارد.
روش دیگر آموختن فاصله گرفتن از ناراحتی و رفتن به سوی راحتی است. به عبارت دیگر، کودک می خواهد از رنج و تالم بگریزد و به سوی لذت برود. زیگموند فروید این را اصل لذت جویی می نامید. فروید و اغلب روانشناسان می گویند که این تلاش برای رسیدن به لذت و رضایت انگیزه اولیه و اساس تمامی رفتارهای انسانی است. رشد و تکامل کودک، از آموزش به توالت رفتن یا ایجاد عادتهای غذایی و یا سایر زمینه های اجتماعی شدن، با این میل و انگیزه برای رسیدن به لذت و رضایت شخصی، به سوی آن چیزی است که به انسان احساس خوبی می دهد و او را از احساسی که آن را بد ارزیابی می کند فراری می دهد.
از جمع تمامی ناراحتیهایی که کودک می تواند از آن رنج ببرد، محروم ماندن از مهر و عشق و تایید و تصدیق والد از همه دردناک تر و هراس انگیزتر است. بچه ها به شدت نیازمند امنیت عاطفی و احساسی هستند. آنها محتاج عشق پدر و مادر و حمایتهای آنها هستند. وقتی پدر و مادر عشقشان را از فرزندشان دریغ می کنند، به این دلیل که می خواهند به او نظم و ترتیب بیاموزند، وقتی فرزندشان را مجازات می کنند، کودک به شدت ناراحت می شود و احساس امنیت خود را از دست می دهد. کودک می ترسد و نگران می شود.