کیبوردهای دیجیتال

کیبوردهای دیجیتال با صداهای سمپل یا نمونه های صوتی کار می کنند. صداهای سمپل از نمونه های صوتی یک ساز یا هر صدای دیگری که به صورت مجزا و به صورت دیجیتا ضبط شده، تهیه و در حافظه کیبورد دسته بندی می شوند. وقتی که در صفحه نمایش کیبورد یک صدا را انتخاب می کنید، به صداهای سمپل دسترسی پیدا می کنید و با تقویت صدا، اطلاعات دیجیتال نواخته شده و به گوش می رسد.

همان گونه که حدس می زنید، کیفیت صدای دیجیتال به کیفیت صدای ضبط شده بستگی دارد و این خصوصیتی ست که باعث تفاوت کیبوردهای مختلف می شود. بر اساس مدل و قیمت ساز، کیبوردها قابلیت هایی دارند که تجربه ی نواختن پیانو یا ارگ بادی را شبیه سازی می کند. همچنین این امکان را به شما می دهند که این تجربه را به روش های جالب دیگری تعمیم دهید. مثلا آنچه می نوازید را ضبط و پخش کنید، به صدای سازهای دیگر هم با فشردن یک دکمه دسترسی داشته باشید و بتوانید ساز را به سازهای دیگر یا کامپیوتر وصل کنید.

هدیه بزرگ ماگر به دنیای موسیقی

مدت کمی بعد از این که توماس ادیسون کشف کرد چطور می توان میدان تایمز را چراغانی کرد، افراد دیگری از الکتریسیته در سازهای موسیقی استفاده کردند. در سال 1924، یورگ ماگر تلاش هایی برای ترکیب اصوات کرد. ابداعات او این قابلیت را داشتند که با تغییرات جزئی در صدا از طریق یک سری دکمه و دسته صداهای بی نهایتی را بازسازی کنند. دنیا از آن زمان تا کنون خیلی تغییر کرده است. با این که سینتی سایزرهای امروزی خیلی پیچیده تر هستند و خوشبختانه کار با آنها بسیار ساده تر است ولی قواعد اساسی آنها مثل همان اختراعات اولیه ماگر است.