لازم نیست شانه های او را بچلانید، همین قدر که بخشی از زمینه حقیقی را تداعی کنید – تا جرقه ای باشد برای رفتار او کافی است. از نظر ما بهترین جرقه، همان جرقه ای است که رفتار نامطلوب را تداعی می کند. مثلا اگر لحن صدای رئیسش او را دچار احساس درماندگی می کند، آن لحن صدا را به صورت جرقه ای درآورید برای دست یابی به مراجع خلاقیت، اطمینان، و یا هر چیز دیگر. در غیر این صورت، اگر تکیه گاههای ذهنی قدیمی موجود، از تکیه گاههای ذهنی جدیدی که شما خلق کرده اید قوی تر باشند، آن گاه تکیه گاههای قدیمی بر جدیدی ها فائق خواهند آمد.
جرقه ای است که رفتار نامطلوب را تداعی می کند
این همان چیزی است که باعث پیشرفت مشاوره خانوادگی شده است. امروزه روان شناسان، یک بچه مبتلا به شیزوفرنی را در بیمارستان تحت مراقبت های صحیح پزشکی قرار می دهند، سپس حال بچه بهتر می شود و یادگیری او نیز به حالت طبیعی بر می گردد. آن گاه او را به نزد خانواده اش باز می گردانند و بعد از چند هفته، بچه دوباره دچار شیزوفرنی می شود. از این رو می گویند “آه! ایرادی در خانواده است که باعث می شود بچه به حالت قبلی اش برگردد، بنابراین باید تمام افراد خانواده را تحت درمان قرار دهیم”. شما مجبور نیستید تمام افراد خانواده را درمان کنید. یک راهش این است: این م تواند یک فرصت باشد. اگر اعضای خانواده را احضار کنید و تکیه گاههای ذهنی را در بین آنها بیابید، می توانید از آن تکیه گاهها استفاده کنید. در عمل به شما نشان خواهم داد. می توانی بروی سر جایت بنشینی لیندا. متشکر.
حالا از دو نفر می خواهم به این جا بیایند و نقش زن و شوهر را بازی کنند…
لاری سوزی، متشکرم. سوزی، اکنون به عنوان یک زن از شوهرت شکایت کن. شوهرت چه کارهایی می کند و یا از انجام چه کارهایی سرباز می زند.
سوزی: او خیلی نوشابه می نوشد. هیچ وقت من نمی شیند فوتبال تماشا کند.
پس هیچ وقت نمی نشیند با تو فوتبال تماشا کند! حالا این کار در تو چه احساسی ایجاد می کند؟
سوزی: عصبانیت. بی وفایی.
بی وفایی! خوب، پس چیزی که تو می خواهی، قدری توجه از جانب او است.
سوزی: بله همین طور است.