گذشته فردی برای اکثر کسانی که به نزد شما می آیند و همچنین برای همه شما که اینجا نشسته اید، در واقع یک سری محدودیتهایی است که در تجارب و رفتار – در زمان حاضر وجود دارد. با استفاده از تکیه گاههای ذهنی و امکانات جدیدی که از طریق ایجاد تکیه گاه های ذهنی پدید می آیند، دقیقا می توان گذشته فردی را از یک سری محدودیتها به یک سری مراجع و ابزارها مبدل ساخت.
اگر شخص نسبت به مرجع مورد نیازش تجربه مستقیمی ندارد
یک پاسخ دیگر این است که اگر شخص، نسبت به مرجع مورد نیازش تجربه مستقیمی ندارد، پس لابد تمثالهایی از آن مرجع در اختیار دارد، این تمثالها می توانند رفتار شخص دیگری باشند. در درون او تمثالی وجود دارد که او برچسب رفتار شخص دیگر را بر آن زده است و به خودش اجازه نمی دهد که از آن استفاده کند. ولی به هر حال این تمثال در درون او هست. اگر بتوانید کاملا به آن دسترسی پیدا کنید، می توانید آن را تکیه گاه قرار دهید. این کار را می توان به طور مستقیم و یا غیرمستقیم انجام داد: “من قادر نیستم تصورات شما را ببینم، نمی توانم تمثال شما را از کسی که بلد است این کار را انجام دهد مشاده کنم، از این رو آیا می شود وانمود کنید که جای آن شخص هستید و از این طریق به من یک دیدگاه درباره آنچه داریم روی آن کار می کنیم بدهید؟”. “آن رفتار را به من نشان بده تا من نیز بتوانم یک دیدگاه از نحوه عملکرد جو به دست آورم”. “به من نشان بده که چه طور این کار را نمی کنی”. سپس همان را تکیه گاه قرار دهید تا آن کار را بکند. و آن وقت آن رفتار نیز به اندازه هر رفتار دیگر، واقعی می شود.
یا می توان او را مجبور به انجام رفتار کرد. اگر کسی بگوید “ببینید، من هیچ وقت نمی توانم فلان طور باشم” لزوما این حرف صحت ندارد. ما خانمی را سراغ داشتیم که روزی به نزد ما آمد و گفت برای او غیر ممکن است که خواسته اش را بگوید و از حق خودش دفاع کند. او نمی توانست نظر دیگران را جلب کند. جالب این جاست که او دانشجوی کلاس نفوذ کلام هم بود. او نمی توانست دائما به روان شناس مراجعه کند زیرا آبرویش به خطر می افتاد. از این رو به او گفتیم که چند لحظه صبر کنید، گفتیم صبر کند، گفتیم می رویم بیرون تا راجع به این قضیه بحث کنیم، سپس رفتیم داخل اتاق نشیمن نشستیم و حدود دو ساعت و نیم در آن جا مجله خواندیم تا این که او با حالت بر افروخته از اتاق بیرون آمد و به ما گفت “اگر به این جا برنگردید، چه و چه می کنم”. اگر به اندازه کافی در رفتارتان انعطاف داشته باشید، می توانید هر واکنشی را دقیقا در همان موقع به دست آورید. ما یک پیش فرض را در نظر گرفتیم، این پیش فرض که اگر شرایط مناسب برای آن زن هم فراهم شود، بلد است که چگونه جلب نظر کند. ما شرایط لازم را برایش مهیا کردیم. و او نیز به جنبش درآمد. ما هم به سرعت آن را تکیه گاه ذهنی قرار دادیم و سپس به سایر زمینه هایی که او می خواست انتقال دادیم.