بدانید که هیچ کاری از جانب مراجعه کننده وجود ندارد که نتوان آن را تکیه گاه قرار داد. برای ایجاد تکیه گاه دهنی، باید آن را خوب بشناسید. اگر مراجعه کننده ای وارد شود و بگوید “من واقعا افسرده ام” و شما در همان موقع بگویید “اوهوم”، این کار می تواند یک تکیه گاه مناسب به همان خوبی لمس کردن بازوی او باشد و تا زمانی که این کار را می کنید باید به خوبی بدانید که کدام تکیه گاه مربوط به کدام عمل است. ما به دیگران پیشنهاد می کنیم که برای شروع، استفاده از تکیه گاههی لمسی را به مدت یک ماه تمرین کنند. بعد از انجام این کار در خواهند یافت که قادرند در تمام نظام های بیانی، تکیه گاه ذهنی ایجاد کنند. در اکثر مواقع، افراد به نحوی از تکیه گاه ذهنی استفاده می کنند که فرآیند تغییر را کند می سازد، زیرا نمی دانند که دراند چه چیزی را تکیه گاه قرار می دهند و یا چگونه تکیه گاه ذهنی را ایجاد می کنند.
برای ایجاد تکیه گاه دهنی، باید آن را خوب بشناسید
نکته مهم دیگری نیز در این مورد هست. شما گفتید “آیا همیشه یک چیز منفی را تکیه گاه قرار می دهید؟” در حالی که هیچ چیز منفی در این قضیه وجود نداشت. منفی، قضاوتی است درباره یک احساس. خودش به تنهایی یک احساس نیست. بلکه قضاوتی است که صرفا ذهن هوشیار شخص آن را ساخته است. احساس نامطلوبی که لیندا قبلا داشت، اکنون دارد برایش خدمت می کند، و اگر شما با همان روش از آن استفاده کنید، برایتان به همان خوبی خدمت می کند و به عنوان پایه ای برای یادگیریتان در آینده مفید واقع می شود. اگر در بیست سال اولیه زندگیتان بدون داشتن تجربه ناخوشایندی رشد کرده اید، پس باید آدم کودنی باشید که قادر نیست از پس هیچ کاری بربیاید. مهم این است که بدانید تمام تجارب می توانند به عنوان پایه ای برای یادگیری به شما خدمت کنند، دیگر اهمیتی ندارد که آنها مثبت هستند یا منفی، خواسته اند یا ناخواسته، خوبند یا بد.
منبع : گریندر