روش درهم کوبیدن بصری
روش درهم کوبیدن بصری
روش درهم کوبیدن بصری، یک روش بسیار نیرومند برای ادغام یک سری ناهنجاریهاست و این کار از طریق یکی کردن آنها در وضعیت دیگر احساس انجام می گیرد. همین قدر می توانم به شما بگویم که اگر دچار یک سری ناهنجاریها هستید، هرگز نمی توانید در نظامی به غیر از نظام بصری، دو تا از آنها را به طور همزمان داشته باشد. داشتن دو صدا به طور همزمان، نظام سمعی را پیچیده می سازد – تازه با تناوب صوتی نیز مغایرت دارد – و تازه افراد نمی توانند آن را به صورت حرکتی به درون خودشان بکشند. ولی می توانند ناهنجاریها را به طور همزمان از طریق تفکیک بصری / حرکتی بردارند و بعد به وسیله حرکت دستها به سمت یکدیگر، آنها در هم بکوبند و سپس عمل ائتلاف را در دو نظام دیگر نیز انجام دهند.
من نمی دانم که حرکت بازوها در عمل در هم کوبیدن بصری چه نقشی دارد، ولی اگر این عمل را بدون حرکت دادن بازوها انجام دهید، موثر واقع نمی شود. دلیلش را هم نمی دانم. این کار را با هر دو روش امتحان کرده ام. اگر افراد عملا دستها را جلوی خودشان نگه ندارند و تصویرها را به طرف هم نکشند، عمل موثر واقع نمی شود. برای درمان فوبیا نباید دستها را جلو نگه داشت، ولی ظاهرا در مورد عارضه چند شخصیتی باید این کار را کرد. این موضوع از نظر من منطقا بی معنی است. اما برحسب اتفاق، قضیه این جوری است. اگر قرار بود نتیجه گیری کلی بکنم بایستی خلاف اینکار را می گفتم. ولی دریافته ام که در عمل چنین است.
ما بسیار بیشتر از دیگران دلمان می خواهد که در برابر یافته هایمان دست به آزمایش بزنیم. اکثر مردم وقتی نظریه محکمی در اختیار دارند، از آن تبعیت می کنند. در بسیاری مواقعف وقتی ما نظریه محکمی داریم، آن را نقض می کنیم تا بفهمیم چه اتفای می افتد – علی الخصوص در مواقعی که با بیمارانی سر و کار داریم که مجبوریم به طور مداوم با آنها روبرو شویم – و همچنین بتوانیم مطمئن شویم که از این طریق آیا می شود به نتیجه منطقی رسید یا خیر. این نوع آزمایش، در مورد بسیاری از الگوهای مفید و کشفیات نتیجه داده است.
سایر آموزش ها : آموزش های موسیقی