پوشش های اپوكسی پيوند خورده با ذوب

فعال شده به وشيله حرارت هستند، سيستم هاي پوشش عمل آورده شده به طور شيميايي.

پوشش هاي اپوكسي به صورت چودربي داده شده است ناحيه پيوندي جوشكاري شده، وسايلي كه به كار مي رو دبراي پيش گرم لوله، مقاطع مخصوص، اتصالات و تبديلها براي پوشش دادن از روش هاي بستر جريان، اسپري هوا، اي روشهاي اسپري الكترو استاتيك استفاده مي شود.

مطرح شدند در 1959 و اولين بار استفاده شده به عنوان پوشش واقع در سطح لوله در 1961.

اين پوشش ها استفاده شده اند. براي سطح لوله هاي پيش گرم شده در 218-244C بعضي از سيستم هل ممكن است نياز داشته باشند به سيستم استر، و بعضي نياز دارند به پس گرم براي عمل آوري كامل.

شماره 2-NACE (SSPC-SP10 ) مقارن- سفيد كاري- سطح تميز شده احتياج است. پوشش به كار رفته با min ضخامت .0.3mm در بعضي كاربردها ضخامت پوششها در رنج تا 0.64mm مي باشند. با محدوديت اين كه نبايد خم كرد لوله پوشش داده شده را با يك ضخامت فيلم بيشتر از .0.4mm

پوشش هاي اپوكسي

پوشش هاي اپوكسي نشان مي دهند خواص فيزيكي خوبي و مقاومت زيادي به هيدروكربن ها، اسيد ها و الكلي ها.

سود عمده پوشش هاي لوله پيوند خورده با ذوب آن هست كه آنها نمي توانند پنهان كنند عيوب سطحي فولاد بنابراين سطح فولاد مي تواند بازرسي شود بعد از آن كه پوشش داده شد.

شماره اي از به سازيهايي كه اتفاق مي افتد تابع شرايط سطحي و ضخامت پوشش مشخص شده است.

افزايش ضخامت اين مشكل را كاهش مي دهد و مقاومت اضافي به جدايش الكتريكي براي اين پوشش ها، نتيجه خواهد شده به افزايش تماوب استفاده شان به عنوان پوشش هاي خط لوله.

سيستماه نوار پيچ اسفاده مي شوند براي پيش از 30 سال بر روي خط لوله ها. براي شرايط ساختاري نرمال نوارهاي سرد به كار رفته پيش ساخته به كار مي روند به عنوان يك سيستم سه لايه متشكل از يك آستر، نوار جلوگيري كننده خوردگي،(لايه پوششي) و لايه محافظتي مكانيكي (لايه بيرون تر). سيستم هاي لايه اي در دسترس هستند در 5-30CM قطر خارجي لوله.

اجزاءآستر تامين مي كند يك پيوند متوسطي ميان سطح لوله پوششي چسبنده يا درز گير. نوار لايه پوششي تشكيل شده از پشتيبان پلاستيكي و لايه چسبنده. اين لايه پوشش حفاظت كننده خوردگي است. بنابراين بايد تامين كند مقاومت الكرتيكي زيادي را. جذب مقدار كمي رطوبت نفوذ پذيري و يك پيوند موثر براي سطح فولاد آستر شده است. min ضخامت اغلب 3.7min است.

چهار نوع چسبنده ها

دو روش اكستروژن، كراس هد يا قالبT شكل، چهار نوع چسبنده ها، پلاستيك آسفالت رقيق، كوپليمبر پلي اتيلن، چسبنده پلاستيكي بوتيلي، وپلي الفين پلاستيكي رقيق.

امروزه از پلي الفين هاي در دسترس، پلي اتيلي بافت مي شود در گسترس ترين استفاده، با پروپيلن استفاده مي شود بر روي يك پايه محدود براي دماهاي عملياتي بالاتر آن يك اصل شناخته شده است كه سيستم پوشش لوله كامل وجود ندارد.

هر نوع چسبندگي و روش اكستروژن عرضه مي كند مشخصه هاي مختلف قابل اندازه گيري معين بر اساس درجه اهميت براي استفاده كننده.